NC
นิ้วเรียวค่อยๆเลื่อนไปจับปอยผมของลู่หานขึ้นไปทัดหูเบาๆ
ลูบไล้ข้างแก้มอย่างหลงใหล ใบหน้าคมก็ค่อยๆเคลื่อนเข้าหาอีกฝ่ายช้าๆ
ริมฝีปากบางก็ค่อยๆเลื่อนเข้าไปประกบกันเบาๆ...โดยที่ต่างฝ่ายต่างไม่รู้เลยว่าตนเองกำลังจะเลยเถิดกันไปถึงไหนแล้ว
“อื้มม....”
เกลียวลิ้นของเซฮุนค่อยๆแทรกสอดเข้าไปตวัดพันกับลิ้นเล็กของลู่หานที่คอยแต่จะถดถอยหนี
แต่เซฮุนก็ยังเกี่ยวกลับมาได้เหมือนเดิม เสียงร้องครางในลำคอของลู่หานที่มาจากอารมณ์เสน่หายิ่งทำให้เซฮุนย่ามใจค่อยๆขยับร่างของตัวเองให้ขึ้นไปอยู่ด้านบนตัวของลู่หานโดยที่ริมฝีปากของทั้งคู่ยังไม่ผละออกจากกันแต่กลับดูดดึงเข้าหากันแนบแน่นเข้าไปอีก
เซฮุนไม่รู้ผิดชอบชั่วดีอะไรแล้วตอนนี้ซาตานในร่างของเซฮุนมันถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาและก็คงจะปฏิเสธไม่ได้หรอกจริงมั๊ยถ้าเกิดว่ามีใครสักคนมายั่วคุณแบบนี้
ผมก็ผู้ชายคนหนึ่ง ถ้าผมไม่มีความรู้สึกร่วมอะไรด้วย ผมก็คงจะตายด้านไปแล้ว
“เซฮุน...อื้มมมม....”
ลู่หานกอดรัดร่างหนาเอาไว้ ในขณะที่มือของคนด้านบนก็เริ่มจะสอดเข้ามาภายใต้เสื้อยืดตัวบางของอีกคน
เล่นเอาร่างบางที่เพิ่งถอนจูบออกมาถึงกับต้องร้องครางออกมาเสียงแผ่วเบาเมื่อรู้สึกได้ถึงนิ้วของอีกคนกำลังบิดขยี้ยอดอกทั้งสองข้างของเขาอยู่
“อ๊ะ..ส...เสียวจัง...อื้อ...”
ร่างบางกอดร่างอีกคนแน่นบิดตัวไปมาอย่างทรมานจนในที่สุดเซฮุนก็จัดการถอดเสื้อของอีกคนขึ้นมาจากทางศีรษะแล้วรีบก้มหน้าลงไปใช้ลิ้นแลบเลียที่ยอดอกของอีกคนอย่างหื่นกระหายทันที
“อื้มมม....” เสียงร้องในลำคอแสดงความพึงพอใจเป็นอย่างมากจากเซฮุนเล่นเอาลู่หานหลับตาแน่น
กลัวก็กลัวแต่ถ้าถามว่ารู้สึกดีมั๊ยก็บอกได้เลยว่ามาก
นี่น่ะเหรอสิ่งที่พ่อห้ามมาโดยตลอด...ทำไมมันถึงรู้สึกดีอย่างนี้ล่ะ
มันเหมือนได้ขึ้นสวรรค์เลยเวลาที่ลิ้นอุ่นๆของคุณเซฮุนเลียลงมาที่ยอดอกของผม
ยิ่งตวัดยิ่งรู้สึกดียิ่งขึ้นไปอีก
“กลัวมั๊ย...?”
เซฮุนถอนใบหน้าออกมาจากการโลมเลียหน้าอกบางของลู่หานก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับเลื่อนหน้าผากให้มาแตะสัมผัสกับหน้าผากมนของอีกคนค่อยๆหลับตาหอบหายใจถี่ๆเพราะแรงอารมณ์ที่เริ่มจะก่อตัวขึ้น
“แค่มีคุณอยู่ข้างๆ....ผมก็ไม่กลัวอะไรทั้งนั้น”
“ยอมรับในตัวฉันมั๊ย...เชื่อใจฉันมั๊ย...ถ้าหากว่า....ฉันอดทนไม่ไหว
นายจะรับตัวตนของฉันได้มั๊ย”
เซฮุนลืมตาขึ้นมาในขณะที่ปลายจมูกโด่งกำลังแตะสัมผัสอยู่ที่ปลายจมูกของลู่หานพอดี
...เซฮุนพยายามถามย้ำกับอีกคนให้แน่ใจเพราะเขาไม่รู้ว่าจะควบคุมตัวเองได้มากแค่ไหน
ลึกๆแล้วใจก็สั่งว่าไม่ให้ทำแต่ในเมื่อมันจะเกิดมันก็ต้องเกิด.... อารมณ์ตอนนี้มันอยู่เหนือความผิดอยู่แล้ว
เพราะอย่างน้อยเซฮุนก็คิดเอาไว้แล้วว่า
... ถ้าลู่หานจะท้อง อย่างน้อยลูกในท้องก็คือลูกของเขา
“ขอโทษนะ....ฉันจะรับผิดชอบในสิ่งที่ฉันทำในวันนี้...ทุกอย่างเอง”
พูดจบเซฮุนก็ก้มลงไปจูบที่ริมฝีปากบางของลู่หานอีกครั้งก่อนจะรีบผละออกมายืดตัวให้สูงขึ้นแล้วเลื่อนมือไปจับเข้าที่ชายเสื้อยืดของตัวเองก่อนจะถอดมันทิ้งไป
มือหนาไม่รอช้ารีบเลื่อนลงไปปลดตะขอกางเกงของลู่หานออกซะพร้อมกับรูดซิปออกมาทันทีก่อนจัดการถอดมันออกไปจนหมด
“คุณ...ผมอาย คือผม..”
ทันทีที่กางเกงของลู่หานหลุดพ้นออกไปจากข้อเท้าเล็กๆแล้วร่างบางก็รีบพลิกตัวหนีเซฮุนทันทีเพราะความอาย
ตอนแรกลู่หานก็ไม่รู้ว่าเซฮุนถอดทำไมแต่ตอนนี้ลู่หานยิ่งไม่เข้าใจใหญ่ว่าเราต้องเห็นกันและกันถึงขนาดนี้เลยเหรอ
“ไม่ทำก็ได้นะ...ฉันไม่บังคับ”
อยู่ๆร่างสูงก็ตวัดขาของตนเองที่กำลังคร่อมร่างบางอยู่ออกไปทันที
ส่วนร่างบางที่นอนตะแคงขดตัวเข้าหากันก็ได้แต่หน้าแดงเขินอายอยู่อย่างนั้นมันบอกไม่ถูกว่าเป็นอะไรแต่ที่รู้ๆคือ...เขาไม่เคย
“ทำ...แต่...ผมแค่อาย
อายเวลาที่คุณมอง....”
ลู่หานบอกออกมาแค่นั้นก่อนจะพลิกตัวกลับมาแล้วเลื่อนตัวเองให้ขึ้นไปนั่งทับอยู่บนตักของเซฮุนที่ตอนนี้กำลังนอนพิงอยู่ที่หัวเตียงแทน
...สะโพกมนค่อยๆบดขยี้ลงไปที่เป้ากางเกงของอีกคนทั้งๆที่ท่อนกายเล็กของตัวเองก็ดันถูไถอยู่กับหน้าท้องของเซฮุนอีกด้วย
“อ่า...ลู่หาน...นายมัน...”
เซฮุนเลื่อนมือไปประคองเอวบางของเจ้ากวางที่มันกำลังโยกเย้ายวนอยู่บนร่างของเขา
ใจแข็งไว้เซฮุน
... นายจะปล่อยให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นไม่ได้นะ
“คุณโกรธผมหรอ....ผมง้อได้มั๊ย ...
นะครับ” มือบางทั้งสองข้างเลื่อนไปประคองใบหน้าของเซฮุนเอาไว้
ให้เงยหน้าขึ้นมามองหน้าเขาให้ชัดๆ ลู่หานรู้สึกไม่ดีเลยที่เซฮุนพูดออกมาแบบนั้น
เซฮุนโกรธรึเปล่า
แล้วลู่หานต้องทำยังไง....ถ้าเขายอมมีอะไรกับเซฮุน
เซฮุนจะหายโกรธเขามั๊ยแต่ถ้าการง้อแล้วมันหายลู่หานก็จะยอมง้อ
จะยอมเป็นของเซฮุนเพราะลู่หานไว้ใจแค่เซฮุน
ถ้าหากว่าเขาจะท้อง...เขาก็ขอให้พ่อของลูกเขาคือผู้ชายคนนี้เท่านั้น
แกร๊ก!
ร่างสูงไม่ตอบอะไรแต่กลับเลื่อนมือลงไปเปิดลิ้นชักข้างเตียงแทนก่อนจะทำการล้วงหยิบของที่อยู่ในกล่องออกมาถ้าจำไม่ผิดน่าจะเก็บไว้ในนี้ซึ่งมันก็อยู่จริงๆด้วย
“ไม่โกรธหรอก ถ้านายใส่มันให้ฉัน”
เซฮุนชูซองถุงยางขนาดบางพิเศษที่เทาเคยซื้อเอาไว้ให้เซฮุนเมื่อตอนปีใหม่ปีที่แล้วทั้งๆที่เซฮุนเองก็โสดแต่เทาก็ยังจะดันทุรังซื้อมาให้แถมยังบอกอีกว่ายี่ห้อนี้บางพิเศษสอดใส่ทีแทบไม่รู้ว่ามีถุงยางอยู่
ตอนแรกที่เซฮุนได้มาก็เกือบจะทิ้งไปแล้วแต่อยู่ๆก็นึกครึ้มอะไรก็ไม่รู้ดันหยิบเอามันมาจากฝรั่งเศสด้วยทั้งๆที่ก็ไม่รู้ว่าจะได้ใช้ตอนไหน
แต่พอมาตอนนี้เซฮุนก็เริ่มเข้าใจแล้วแหละว่าของสิ่งนี้มันคงจะได้ใช้ตอนนี้
“มันคือ...?”
“ถ้าไม่อยากท้องก็ใส่ซะ....ถ้าไม่ใส่
ลูกฉันได้เข้าไปอยู่ในตัวนายเป็นล้านแน่”
เซฮุนยกยิ้มออกมาอย่างชั่วร้ายก่อนจะทำการยัดซองถุงยางใส่มือของลู่หานเอาไว้แล้วเลื่อนมือลงไปปลดเข็มขัดของตัวเองออกก่อนจะทำการปลดกระดุมตามแล้วรูดซิปลงไปทันที
“...ทำไม่เป็น...” ลู่หานพลิกห่วงสีใสๆที่มีน้ำหล่อลื่นในมือไปมาด้วยความไม่เข้าใจ
เมื่อเห็นดังนั้นเซฮุนก็เลยต้องจับมือของลู่หานให้เลื่อนลงมาตามมือของเขา
โดยที่มือบางอีกข้างก็ถูกเซฮุนจับให้สอดเข้าไปภายใต้กางเกงแล้วควักเอาท่อนกายของเซฮุนออกมาด้วยมือของลู่หานเอง
“วางมันลงไปที่หัว....”
เซฮุนพูดอธิบายให้เซฮุนฟังไปด้วยน้ำเสียงที่สั่นๆ มือหนาก็จับเอามือของลู่หานที่มีถุงยางให้วางลงที่ส่วนปลายของแกนกายของเขาเอาไว้
“ทำนิ้วชี้กับนิ้วโป้งเป็นวงแล้วก็รูดมันลงไป....”
ลู่หานทำตามที่เซฮุนบอกทุกอย่างร่างบางค่อยๆรูดพลาสติกลงไปจนตอนนี้ถุงยางก็หุ้มอยู่ที่ส่วนนั้นของเซฮุนจนหมดแล้ว
....
เมื่อจัดการป้องกันอะไรเรียบร้อยร่างสูงก็จัดการพลิกร่างให้ลู่หานนอนหงายลงไปกับเตียงอีกครั้งก่อนที่เจ้าตัวจะจัดการสะบัดเอากางเกงออกไปให้พ้นตัวซะ
ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ในสภาพเดียวกันนั่นก็คือร่างกายที่ไม่มีสิ่งใดปกปิดอยู่เลย
จมูกโด่งก้มลงสูดดมความหอมจากซอกคอของลู่หานอีกครั้ง
มือหนาก็วางลงที่หน้าท้องบางของอีกคนค่อยๆลูบไล้ที่หน้าท้องของลู่หาน เอวหนาก็เบียดเข้าหาร่างกายของลู่หานตามไปด้วย
“อื้อ....เซฮุน...อื้มมมม”
ลู่หานครางออกมาเสียงเบาในขณะที่เซฮุนค่อยๆเลื่อนริมฝีปากขึ้นมาจูบ
ริมฝีปากบางบดขยี้เข้าหากันอีกครั้งอย่างโหยหาเพราะลู่หานชอบจูบ
ชอบเวลาที่เซฮุนจูบเขา
“อ่า...ลู่หาน ...
นายสวยมากเลยนะรู้มั๊ย”
เซฮุนพูดไปลิ้นร้อนก็ค่อยๆลากลงมากจากปลายคางของลู่หาน ค่อยๆแลบเลียลงมาเรื่อยๆจนถึงยอดอก
ฟันคมค่อยๆขบเม้มมันเบาๆแต่ก็ยังถนอมเอาไว้เพราะกลัวว่าลู่หานจะเจ็บ
“อ๊ะ...ซี๊ดด...อื้ออ...”
ร่างบางเริ่มร้องออกมาแล้วเมื่อรู้สึกถึงแก่นกายที่กำลังแข็งขืนขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว
ขาเรียวค่อยๆยกขึ้นมาชันกับเตียงในขณะที่เอวสอบก็เริ่มโยกสะโพกเข้าหาร่างบางทั้งๆที่ยังไม่ได้สอดใส่เลยแม้แต่น้อย
ลู่หานรู้สึกอึดอัดที่ส่วนนั้นของตัวเองมากแต่ก็ไม่รู้จะบอกเซฮุนยังไงดีก็เลยเอาแต่ยกสะโพกขึ้นไปถูเข้ากับท่อนกายของเซฮุนอยู่อย่างนั้น
“อื้ม..” เซฮุนร้องครางในลำคอ
ก่อนจะเลื่อนตัวลงไปที่หว่างขาของคนตัวเล็กที่นอนบิดไปบิดมาไม่ได้สติ
มือหนาจับท่อนขาเรียวให้แยกออกจากกันก่อนที่จมูกโด่งจะก้มลงไปซุกไซร้ที่ซอกขาขาวๆของลู่หาน
ค่อยๆกดจูบมันจนเกิดเป็นรอยแดงย้ำๆชัดๆอีกครั้ง
มือบางที่เริ่มสะเปะสะปะไปเรื่อยก็เลยเลื่อนลงมาขยุ้มนิ้วเรียวเข้ากับกลุ่มผมสีทองของเซฮุนเพื่อระบายอารมณ์แทน
“ชอบมั๊ย?”
“ช...ชอบ...ฮ่ะ....ฮืออ....”
ลู่หานครางตอบออกมาไม่ได้ศัพท์ในขณะที่มือหนาก็เลื่อนลงมาบีบที่ลูกกลมๆทั้งสองของลู่หาน
เล่นเอาร่างบางแทบจะเสียวจนใจจะขาดยิ่งตอนที่ปากของเซฮุนครอบครองลงไปที่ลูกทั้งสองนั่นมันยิ่งทำให้ลู่หานแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว
“งื้ออ....”
มือหนาค่อยๆแหวกเนื้อที่แก้มก้นของลู่หานให้แยกออกจากกันก่อนที่ลิ้นร้อนจะค่อยๆแลบเลียลงไปที่ช่องทางด้านหลังที่ไม่เคยมีใครได้สัมผัสมันมาก่อน
ช่องทางที่ปิดสนิทแต่ก็รู้สึกได้ถึงแรงเต้นตุบๆของปากทางเข้าที่ตอนนี้ลู่หานกำลังอยากให้เขาเข้าไปมาก
นิ้วเรียวจึงค่อยๆไล้วนที่ช่องทางนั้น
แต่ก่อนที่จะเข้าไปเซฮุนก็ค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปในปากของตัวเองก่อนเพื่อที่จะต้องการน้ำหล่อลื่นเพราะดูๆแล้วลู่หานน่าจะเจ็บอยู่ถ้าจะสอดใส่เข้าไปทั้งสดๆแบบนี้
“อ๊าสสส์ คุณ....เจ็บ”
ร่างบางรีบฟาดมือตีเข้าที่ไหล่ของเซฮุนแรงๆในขณะที่นิ้วเรียวนั้นสอดเข้ามาภายในช่องทางสีชมพูของลู่หานจนผนังนุ่มๆเริ่มกอดตัวรัดที่นิ้วของเขาเข้าแล้ว
“อ้ากว้างๆสิครับคนดี”
เมื่อลู่หานได้ยินดังนั้นร่างบางก็เลยยอมแหกขาออกกว้างๆทันทีตามที่เซฮุนได้บอกเอาไว้
จนกระทั่งนิ้วเรียวยาวแทรกเข้าไปจนสุดเซฮุนถึงรู้ว่าช่องทางภายในนั้นมันอุ่นมากแค่ไหน
“อ๊ะ.....รู้สึกดีจัง..”
ลู่หานหลับตาพริ้ม เลื่อนมือขึ้นมาจิกเข้าที่หมอนของตัวเองที่กำลังหนุนอยู่อย่างมีความสุข
เมื่อเห็นดังนั้นเซฮุนเลยเลื่อนมืออีกข้างขึ้นไปชักรูดส่วนอ่อนไหวของลู่หานที่นอนแน่นิ่งอยู่บนหน้าท้องบางทันที
เพราะเขาลืมไปเลยว่าลู่หานอาจจะช่วยตัวเองไม่เป็น คงจะต้องเป็นหน้าที่ของเซฮุนซะแล้ว
“อื้อออ...”
ร่างบางเริ่มส่งเสียงร้องออกมาดังขึ้นเรื่อยๆเมื่อเซฮุนจัดการกับส่วนนั้นของเขา
นิ้วเรียวอีกข้างก็สอดแทงเข้ามาทางด้านหลังของเขาเพิ่มเหมือนกัน
เซฮุนพยายามทำให้ลู่หานมีความสุขที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้
“จะเข้าไปแล้วนะ...”
“อ๊ะ...อื้ออ”
ลู่หานพยักหน้าให้กับเซฮุนก่อนที่มือบางจะจัดการสานต่อส่วนนั้นของตนด้วยสันชาติญานของตัวเองว่าเมื่อกี๊เซฮุนชักรูดมันยังไงลู่หานก็ทำมันอย่างนั้น
เซฮุนจัดการดึงนิ้วทั้งสองออกมาจากช่องทางของลู่หานโดยที่ร่างบางไม่รู้ว่าเซฮุนแอบสอดแทงนิ้วที่สองเข้าไปตอนไหน
ร่างสูงจัดการประคองแก่นกายของตนเองขึ้นมารูดสองสามทีก่อนจะจัดการสอดใส่มันเข้าไปทางช่องทางด้านหลังของลู่หานช้าๆ
จนมันเริ่มเคลื่อนเข้าไปด้านในเรื่อยๆแต่ที่น่าสงสัยอีกอย่างหนึ่งก็คือ
ช่องทางด้านหลังของลู่หานเข้าง่าย...มันเหมือนกับว่ามันรอให้ส่วนนั้นของเซฮุนเข้าไปเร็วๆยังไงอย่างนั้น
เมื่อเป็นเช่นนั้นอยู่ๆมันก็หวนให้เซฮุนนึกถึงคำพูดของพ่อลู่หานที่ว่า
เมื่อถึงเวลา.....ลู่หานกับเจ้าจะมีลูกด้วยกันเอง....
หรือว่าร่างกายงดงามนี้จะถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นของเซฮุนเท่านั้น.....
“อ๊ะ...ฮื้อออ เจ็บ....อ๊ะ”
“อดทนนะคนดี มันเข้าง่ายไม่ต้องกลัวนะ”
เซฮุนไม่อยากจะคิดอะไรมากก็เลยจัดการสวนสะโพกเข้าไปทันทีแรงกระแทกของเซฮุนมันทำให้ร่างบางโยกขึ้นโยกลงไม่เป็นจังหวะเสียงร้องครางก็ดังระงมทั้วห้อง
นี่แทบไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าใครผ่านมาหน้าห้องเขาคงจะรู้แน่ๆว่าตอนนี้พวกเขากำลังทำอะไรกันอยู่
“อ่า....แน่นชิบ!”
เซฮุนร้องครางออกมาอย่างสุขสม ใบหน้าคมก็แหงนขึ้นสูดปากเพราะความเสียวทันที
เอวแกร่งก็กระแทกเอาๆไม่หยุด...ที่จริงแล้วเซ็กส์ของเซฮุนน่ะร้อนแรงมากแค่ไหน
เซฮุนก็รู้ไม่เคยได้ยินเหรอ ผู้ชายเงียบๆมันเซ็กส์จัดหน่ะ ....การกระทำของเซฮุนตอนนี้ก็คงจะบอกทุกอย่างแล้วนะ
“อ๊ะ...อ๊ะ....” ลู่หานร้องครางออกมาน้ำตาก็พลันจะไหลตามออกมาด้วย
มือบางที่รูดรั้งแก่นกายของตัวเองก็เริ่มขยับเร็วขึ้นจนในที่สุดร่างบางก็ปลดปล่อยออกมาจนได้
“อ๊าสสสสส์!!!” ลู่หานหอบหายใจถี่ๆแต่สะโพกหนากลับไม่ยอมหยุดเร่งเครื่องต่อจนลู่หานนิ่วหน้าแทบจะไม่ไหว
เสียงเนื้อที่ตีกันดังพั่บๆยิ่งทำให้เซฮุนรู้สึกดียิ่งขึ้นไปอีก
มือหน้าจึงค่อยๆประคองร่างบางให้คว่ำหน้าลงกับที่นอนในท่าคลานเข่าโดยที่แก่นกายหนายังไม่หลุดออกจากส่วนด้านหลังของลู่หาน
... เซฮุนจัดการดึงเอาท่อนเอ็นของตัวเองออกมาแล้วจัดการสวนเข้าไปใหม่ย้ำๆแรงๆ
จนลู่หานร้องครางออกมาเพราะความเจ็บไม่ยอมหยุด
“อื้อ....อีกนิดนะ”
เซฮุนกระแทกเข้ามาเน้นๆสองสามทีจนในที่สุดเมื่อร่างสูงเริ่มทนไม่ไหวเลยรีบชักท่อนกายของตนเองออกมาแล้วจัดการรูดมันขึ้นลงสองสามทีแล้วดึงเอาถุงยางให้หลุดออกจากส่วนปลาย
น้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกไปเปรอะอยู่เต็มแผ่นหลังของร่างบางเป็นจำนวนมาก
แต่มันก็ยังดีกว่าเข้าไปอยู่ในตัวของลู่หาน....ถ้าเป็นอย่างนั้นรับรองลู่หานไม่รอดแน่
“เหนื่อยมั๊ย”
เซฮุนฟุบตัวลงมาถามร่างบางที่ตอนนี้ล้มตัวลงนอนคว่ำหันหน้ามาทางซ้ายมือของตัวเองแล้ว
“เมื่อยเอว....งืออ”
เจ้ากวางน้อยเหมือนจะไม่ไหวแต่เซฮุนเหมือนจะไม่พอ...แต่ทำยังไงได้นี่มันครั้งแรกถ้าลู่หานไม่เอาเขาก็ไม่เอา
“งั้นนอนพักนะ....เดี๋ยวไปหายามาใหม่”
“อือ...” ลู่หานพยักหน้าออกมาทั้งๆที่เปลือกตายังปิดสนิท
เหนื่อยเหลือเกินแต่กลับกันลู่หานก็มีความสุขเหลือเกิน
..... มือหนายกขึ้นลูบหัวลู่หานอย่างเอ็นดูและก็สงสารที่ต้องมารองรับอารมณ์เขาแบบนี้
ร่างสูงจัดการหอบเสื้อผ้าทั้งของเขาและก็ของลู่หานขึ้นไปใส่ตระกร้าผ้าซะ
ก่อนที่ร่างสูงจะจัดการหาเสื้อผ้าตัวใหม่ให้ลู่หานใส่เป็นอันเรียบร้อยเอาไว้พรุ่งนี้ลู่หานตื่นค่อยอาบน้ำให้สะอาดละกัน
“ฝันดีนะครับกวางน้อย...จุ๊บ” จมูกโด่งก้มลงไปหอมแก้มอีกคนเบาๆ
เซฮุนนั่งลงที่พื้นข้างๆเตียงก่อนจะยกมือขึ้นลูบหัวคนตัวเล็กที่นอนหลับไม่ได้สติหลังจากที่เซฮุนจัดการพลิกร่างให้นอนดีๆใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยห่มผ้าให้
ลู่หานก็นอนหลับเป็นตายแล้ว
กลับไปอ่านต่อที่หน้าบทความนะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น