[NC] :: Dear my Deer :: = 17 =

NC

            เสียงโลหะที่เป็นหัวเข็มขัดเงินของชานยอลกระทบกันเมื่อร่างสูงใช้มือข้างขวาปลดมันออกเพียงมือเดียวส่วนมือซ้ายก็ส่งขึ้นไปปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตของตัวเองออกทีละเม็ดๆจนหมดแล้วร่างสูงก็สะบัดเสื้อถอดออกจากร่างแล้วเหวี่ยงมันลงไปยังบนพื้นทันที 

“พี่หมอ...“

“ครับ พี่อยู่นี่แล้ว“

            ชานยอลคร่อมกายของตัวเองอยู่เหนือเอวบางของแบคฮยอนอยู่ตอนนี้ ในขณะที่มือทั้งสองก็เลื่อนลงไปปลดเสื้อผ้าอาภรณ์บนกายของร่างบางที่สวมอยู่ไปด้วย

“อื้อออ....ได้ยินแบคมั๊ย....แบครักพี่นะ“

“รักพี่....แล้วเป็นของพี่ด้วยได้มั๊ย“

            ชานยอลไม่ใช่คนแบบนี้.....คำพูดคำจา ท่าทางทุกอย่างตอนนี้ไม่ใช่ชานยอลเลยเพราะโดยปกติแล้วร่างสูงจะให้เกียรติฝ่ายตรงข้ามอยู่เสมอถึงแม้ว่าหน้าตาและท่าทางจะดูเจ้าชู้มากก็เถอะ อีกอย่างเวลาจะมีอะไรกับใคร ชานยอลไม่มาเสียเวลานั่งถามอะไรแบบนี้หรอก

“ฮืออ.....“ สองแขนของร่างบางยกขึ้นมาเกี่ยวรั้งท้ายทอยของชานยอลให้ก้มลงไปหาเขาทันที

            ลิ้นเรียวยาวที่สั่นระริกแลบเลียออกมาจากปากบางเหมือนกับว่าต้องการให้อีกคนเข้าหาเขามากแค่ไหน แบคฮยอนไม่ได้พูดออกมาเป็นคำพูด แต่ทุกอย่างมันถูกแสดงออกมาจากการกระทำทั้งนั้น

“อื้มมม... “

“อ่า...อื้มมม“ ชานยอลค่อยๆบดกลีบปากของตัวเองลงบนเนื้อนุ่มๆของแบคฮยอนที่อมชมพูระเรื่อ

            ถึงแม้ว่าจะมองเห็นไม่ชัดนักแต่ชานยอลก็รู้ว่าตอนนี้ร่างของแบคฮยอนทั้งร้อน ทั้งนุ่มหยุ่นราวกับมาร์ชเมลโล่ที่เอาไว้กินเล่น แต่สำหรับแบคฮยอนจะยิ่งไปกว่านั้น

            เพราะแบคฮยอนคืออาหารจานหลักและจานเดียวของชานยอลยังไงล่ะ

“อื้ม....อ๊ะ....“

            สะโพกหนากดกายลงไปบนหน้าขาของแบคฮยอนไปมาด้วยตอนนี้ที่ร่างทั้งสองไม่เหลืออะไรเลยด้วยฝีมือของชานยอลเองทั้งนั้น ร่างสูงค่อยๆถูส่วนนั้นของเขาตั้งแต่ต้นขาขาวของแบคฮยอนขึ้นมาโดนยังส่วนนั้นของร่างบางที่เริ่มตั้งชันขึ้นมารับกับหน้าท้องของเขา

            ท่อนเอ็นขนาดใหญ่ค่อยๆถูไถขึ้นมาจนถึงบริเวณหน้าท้องของแบคฮยอน และ ‘ด้วยความใหญ่ของชานยอล’ นั่นเองที่ทำให้แผ่นหลังของแบคฮยอนแทบอยู่ไม่ติดเตียง ร่างบางผยุงกายลุกขึ้นนั่งจนร่างสูงที่เปลี่ยนท่าทางเป็นคุกเข่าสูงอยู่ถึงกับประหลาดใจอยู่เล็กน้อย

            แต่ก็พอจะเข้าใจอยู่ว่าแบคฮยอนจะทำอะไร เมื่อตอนนี้ร่างบางเริ่มเอาตัวมากอดรัดเอวของเขาเอาไว้แล้วกลางเล็บทั้งสิบนิ้วลงบนแผ่นหลังของเขาลากยาวลงมาจนถึงสะโพกหนาจนชานยอลคิดเอาไว้ อยู่ในใจแล้วว่ามันต้องขึ้นเป็นรอยแดงแน่ๆ

“อื้ออ....อ๊ะ อื้มมมม“

            ร่างบางอ้าปากงับท่อนกายขนาดใหญ่เข้าไปในปากก่อนที่แบคฮยอนจะไม่ได้สติใช้ปากของตนปรนเปรอชานยอลอย่างไม่รู้ตัว ซึ่งมันก็ทำให้ร่างสูงรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งกายไหนจะเล็บที่กลางจิกอยู่ที่แผ่นหลังของเขาตอนนี้มันได้ไล้วนมาจิกอยู่ที่หน้าท้องแข็งของเขาแทน

“อ๊ะ ... แบคฮยอนอ่า...“

“อึก...“

            บยอน แบคฮยอนคุณหมอที่ใสซื่อในสายตาของทุกคนตอนนี้ร่างบางกำลังทำอะไรอยู่กันแน่ เมื่อภาพที่กำลังแสดงอยู่ตอนนี้นั่นก็คือคุณหมอที่กำลังใช้ปากของตัวเองออรัลเซ็กส์ให้กับคุณหมอหนุ่มที่ขึ้นชื่อเรื่องความคาสโนว่า และที่แน่ๆคือ

            ประวัติของทั้งสองคนไม่เคยด่างพร้อยในสายตาของคนอื่นเลยสักนิด...

“น่ารักมากๆเลย อื้อ....คุณหมอของพี่“

            ชานยอลยกมือขึ้นลูบหัวของแบคฮยอนที่ผงกขึ้นลงแรงๆอยู่ที่เอวของเขา เขาไม่รู้ว่าแบคฮยอนจะผ่านใครมาก่อนรึเปล่าถึงได้ดูเชี่ยวชาญแบบนี้ แต่สำหรับชานยอลแล้วเซ้นของเขามันบอกแค่ว่าแบคฮยอนแค่เมา แต่ไม่เคยผ่านผู้ชายมาก่อน เหตุผลที่เขารู้ได้ง่ายๆเลยนั่นก็เพราะ....

“อ๊ะ!!! แบคเจ็บ ฮื้อออ เข็ม........“

“มันใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอ อ่ะอื้ออ....“ ท่อนกายขนาดใหญ่ตอนนี้มันพยายามดันเข้าไปในร่างของแบคฮยอนเข้าแล้วหลังจากที่ร่างสูงเสร็จในปากของแบคฮยอนไปรอบนึงด้วยการบริการจากร่างบางเองตอนนี้ก็เป็นทีของเขาบ้าง

แล้วที่จะปรนนิบัติรับใช้อารมณ์ของแบคฮยอนบ้าง

“เจ็บ!!!!!! อื้ออออออ!!!!!!! มันไม่ใช่...เข็ม“

“ใช่....มันไม่ใช่เข็ม แต่มันใหญ่กว่าเข็ม เพราะว่ามันคือของของพี่เอง....“

“ อ๊า...ไม่เอา ฮื้อออออ....“ ร่างบางแทบไม่มีสติ จิกเล็บทึ้งหมอนที่ใช้หนุนเอาไว้จนแทบขาดวิ่น

            เข็มของพี่หมอที่บอกว่าจะฉีดเข้ามาแบคฮยอนก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร รู้แค่ว่ามันทั้งแข็ง ทั้งใหญ่ และที่สำคัญมันอุ่นมากเมื่อตอนที่มันกำลังเคลื่อนตัวเข้ามาหลอมรวมอยู่กับร่างกายของเขา

“หึ ตอนนี้ไม่เอา ตอนหลังอย่าเรียกหาละกัน....!!!“

            สะโพกสอบกระแทกส่วนนั้นเข้าไปแรงๆหนึ่งทีจนมันผลุบหายเข้าไปในตัวของแบคฮยอนจนสุด ร่างบางถึงกับกรีดร้องออกมาอย่างห้ามเอาไว้ไม่อยู่ แต่เพราะที่นี่คือโรงพยาบาลชานยอลที่แทบไม่ทันระวังตัวจึงรีบเลื่อนมือไปปิดปากร่างบางเอาไว้แน่นแล้วเริ่มเคลื่อนกายเข้าหาทันที 

               เสียงร้องครางกระเส่าของแบคฮยอนยังดังอย่างต่อเนื่องในขณะที่ชานยอลเองก็ไม่หยุดเพราะเขาเป็นมนุษย์ประเภทที่ว่าได้แล้วก็อยากได้อีก ได้จนกว่าตัวเองจะพอใจแต่อีกคนจะเป็นยังไงอยู่ในสภาพไหนนั่นก็อีกเรื่อง

           
                

กลับไปอ่านต่อที่หน้าบทความนะคะ ^^